شاید تصور کنید سیاره‌ی زمین ویژگی‌های خاصی دارد که آن را به بهترین سیاره برای زندگی در کیهان تبدیل کرده است؛ هرچند زمین یکی از زیست‌پذیرترین سیارات محسوب می‌شود، اما بهترین آن‌ها نیست و در پهنه‌ی گسترده‌ی کیهان، سیارات دیگری هم هستند که برای حیات، شرایط بسیار بهتری نسبت به زمین دارند و به‌عنوان اَبَرزیست‌پذیر شناخته می‌شوند.
دانشمندان سراسر جهان، به‌ویژه با کمک رصدخانه‌های فضایی مانند کپلر ناسا موفق شده‌اند سیاره‌هایی کشف کنند که به احتمال زیاد، شرایط بسیار بهتری برای پشتیبانی از حیات دارند. البته با فناوری فعلی، امکان سفر به این سیاره‌ها وجود ندارد اما با توسعه‌ی راه‌های سفر فضایی سریع‌تر، مانند ماشین وارپ، می‌توان به دستیابی به این سیاره‌های فراخورشیدی در مدتی کوتاه‌تر امیدوار بود.
یکی از شرایطی که سیارات زیست‌پذیر باید داشته باشند، داشتن آب مایع روی سطح است و بنابراین سیاره باید از دمای مناسبی برخوردار باشد. به‌عبارت دیگر می‌توان گفت که سیاره باید در فاصله‌ی مشخصی از ستاره‌ی مادر خود قرار داشته باشد. فاصله‌ای که با عنوان کمربند حیات شناخته می‌شود.
از سوی دیگر با توجه به پیشینه‌ی پیدایش و تکامل حیات روی کره‌ی زمین که ۳.۵ میلیارد سال طول کشید، دانشمندان سیاره‌هایی را به‌عنوان زیست‌پذیر درنظر می‌گیرند که حیات روی آن فرصت تکامل داشته است و بنابراین سیاره باید بین ۵ تا ۸ میلیارد سال سن داشته باشد. حتی اگر سیاره ۱ میلیارد سال پیرتر از زمین باشد، شرایط برای زندگی روی آن بسیار مطلوب‌تر است و می‌توان آن را به‌عنوان اَبَرزیست‌پذیر درنظر گرفت.
ابعاد سیاره هم یک موضوع قابل توجه دیگر است که دانشمندان برای بررسی سیاره‌های زیست‌پذیر و ابرزیست‌پذیر به آن توجه دارند. برای اینکه شرایط حیات در سیاره‌ای بسیار بهتر از زمین باشد، باید جرمی حدود ۱.۵ برابر و ابعادی حدود ۱۰ درصد بزرگ‌تر از سیاره‌ی ما داشته باشند. هرچه سیاره بزرگ‌تر باشد، شرایط بهتری برای حفظ گرما دارد و می‌تواند تنوع زیستی غنی‌تری در مقایسه با زمین داشته باشد.
از سیاره‌ی فراخورشیدی KOI 5715.01 با فاصله‌ی ۳ هزار سال نوری گرفته تا سیاره‌ی سبز کپلر ۶۹c و یا حتی اسپکولوس ۲c که تنها در فاصله‌ی ۱۰۶ سال نوری قرار گرفته، از مواردی هستند که در این ویدیوی What If بررسی شده‌اند و شرایطی بهتر از زمین برای حیات دارند.